9 aramızdaki mesafe değil mesele.
mesele biz , mesele bir dizi iz..Allahım dedim.
ne olur üşümesin eli başka birinin ellerinne
seviyorumlu öldürücü cümle darbeleriyle yaşatmasın birini . Allahım dedim.beni unutmasın yalvarırım.yalvarırım bir çay tomurcuğu gibi düşür beni onun aklına. Allahım ne olur dedim..
ölmesin o başka birine.Onun mezar taşı benim göğsümdür bilesin.etme.kabul etme Allahım.
onda, yar diye, yara diye benden başkasını..
Unutturma dedim Allahım, ölürüm.unutma Allahım dedim.nefes diye savur beni soluğundan içine at dedimm. Hep sana vardım geldim,en kuytulardan sırtımı bile dönemedim yokluğuna..
ölmedim ama, inan hiç yaşamadım da.ve artık bilirim.. aramızdaki boşluğu dünya bile dolduramaz artık.Beni unut tamam, ama yalvarırım.boynuna kolye yaptığım ıslak geceleri unutma.yastığına sinen kokum hatrına.Bil.
Allah şahidimdir ki ben ayın 28'igibi saf,temiz lekesiz sevdim seni.Ben ki seni bir Amin içtenliğiyle sevdim.kabul, yarama kabuk olmayacağını bile bile sevdim.Şimdi, mecnunun içindeki ateş,leylanın dilindeki dua benim.....

6 İnandığım doğrular değişmedi inandığım insanlar değişti sadece. İki yüzlü insanlar bu dünyada bence hiç bir yerde yeriniz olmamalı

6 hayatımdaki boşlukları doldurmaya başlasam ilk senden başlardım ;)
hoca sınavda boş yerleri doldurun dediğinde gözüm seni arıyor ;)

9

Biliyorum diyorum bazen, konuşacağım diyorum..
Sonra korkuyorsun, çoğu şeyden..
Diyemiyorsun yine...

Sonra karar verip diyorsun ...
Kızıyor,bağırıyor haksız oluyorsun..
Susuyorsun, konuşmuyorsun yine kötü oluyorsun..
Çünkü gerçekten onu kaybetmek istemiyorsun..
Çünkü onda buldun kendini..
Ve çünkü sen onun her zerresine muhtaçsın...

2 Himmet ağa bana garı alacan mı? :))

7 Uzaksın hiç olmadığı kadar uzak... Diye geçiyordu bir şarkıda. O gün fark ettim mesafelerin ne kadar ciddi olduğunu. Sonra da yaklaşamadım bir daha kimseye. Fildişi kulemden şarkılar söyledim. Sadece kendim dinledim. On beşimden bu yana hiç şair olmadım ama çok sayfa kirlettim bu garip yalnızlıkla. Ne zaman bozmaya niyetlensem bu yalnızlık orucunu, hep kefaret ödemek zorunda kaldım. Bende küstüm sonunda, ne bileyim vazgeçtim işte. Şimdi sizi izliyorum bu kuleden, suratımda alaycı bir tavır. Size değil kendime gülüyorum... Dedim ya hiç şair olmadım diye, ben şiir yazmıyorum kendime sövüyorum...