0 Malatyadayım gamze'lim. Tüm reddetmelerine rağmen ben seni unutamadım ve unutmak da istemiyorum. Şuan burada olmak bana nasıl heyecan veriyor tahmin edemezsin. İnsanlara dikkatlice bakıyorum acaba seni görür müyüm ya da ansızın karşılaşır mıyız? Aylardır o masum yüzüne hasretim, uzaktan izlemek bile huzur veriyordu bana. Artık hiç mi şansım yok be cici kız?
5 Dün akşam uydukent civarından eve gelirken üniversite civarın da bir bayan ellerinde çok poşetle yürüyordu ve baya zorlanıyordu. O an yardım edebilirim demek istedim ama ki diyemedim çünkü gerçekten yardımlık bir durumdu. İşte gidip de söyleyemedim Sizce bunun nedeni nedir? Gidip söleseydim doğru olurmuydu o an....
0 İçim sökülüyor. Mahvoluyorum. Kimse benim sessiz çığlıklarıma kulak vermiyor. Neden bu haldesin? demiyor. Ben sahiden iyi değilim. Hiç iyi değilim hatta. Gündüzüm, gecem, güneşim, karım... sadece o. Aşk mıdır bağlılık mı bilmiyorum. Ama sadece şunu biliyorum: kalbim ondan başka kimseyi istemiyor. Yemin ederim gün be gün eriyorum. Dışardan bakan kimseler içimde kopan tufanı görmüyor. Onun için hep yanlış yapıyorsun... Oseni hak etmiyor diyorlar. Kalp bu mantığa ne zaman yer vermiş ki lügatında şimdi yer versin? Muhammed bende birden oluşmuş birşey. Hiç beklemediğim anda gönlümde bitivermiş çiçek açmış. Ondan vazgeçmesi öyle zor ki ve ben öyle biçareyim ki kendimi kendime ilk kez bu kadar yabancı hissediyorum. Ve seviyorum. Ve çok seviyorum.
