13 "Anlatsam herkes anlar ki derdimi, sen dostumsun; gözlerimden anlamadın mı? "

15 Come back,
Bir insan,en çok kendisini anlamasını beklediği insanın onu anlamayışı ile yoruluyordu.
Aynı dili konuşup,tonlarca cümle yüklesen de karşındaki insanın seni anladığı kadar oluyordun. Işte burada ortaya çıkıyordu farklı kültürler,farklı ilgi alanları,biri sayısalcı diğeri sözelci ayrımının nedeni... Herkesin hayat tecrübesi farklı oluyor ve hayat tecrübesi sonucu kendine çıkarımları daha da farklı oluyordu... Ben de dahil bazılarımız ön yargı duvarlarından kareler inşa ediyor, kapısını çelik yapıyor ve 50 tane kriptolu kilit takıyorduk ki "ben"i koruma altına alalım. O kalelerden bakarken ben 9 görsem sen 6 göreceksin,hiç bir dil beni 6ya seni 9a ikna edemeyecek o kaleleri yıkıp orta noktada buluşana kadar.
Ve adım atmayı büyüdükçe öğrenmişken,çin seddinden beter duvarlara kapılar inşa edip dışarı çıkarken ben,karşıdaki adım atmayınca yine bitiyor.
Hayat tek taraflı ilerlemiyor be azizim.
Insan illa anlaşılmak istiyor.....

15 "insanı büyük kavgalar, ağır hakaretler küstüremiyor, küçük bir laf, ince bir ima, kötü bir hissiyat soğutuyor.
Demek ki soğumak bi'anlık eylem.."

11 "Hayat sana çelme takıyorsa sen de ona tekme at. Kavga etmeyin diyemeyeceğim yiyin birbirinizi..."

14 Kaybetmişsinizdir...
Ama öyle böyle değil dibe vurmak terimi bile yanınızda kifayetsiz kalacak şekilde kaybetmişsinizdir.
Elinizde avucunuzda değil yüreğinizde bile kalmamıştır, dişinizin kavuğunu doldurmaya yetecek bir şeyler tükenmiş ve çokça da tüketmişsinizdir.
Aynı anda vazgeçmişsinizdir de ; önce kendinizden sonra önünüze gelen her şeyden.
Peki ya bittim demekle biter mi?
Gittim dedi diye gitti sayılır mı ya da silinir mi her gece koynuna buyur ettiğin yokluğu.
Neyse gözyaşların bir pınar gibi çorak dudaklarını sulara boğmaya başladığına göre içini acıta acıta sustuğun cevapların var hala kimseye acını hatta adını bile fısıldayamadığın.
Sen iyisi kapat gözlerini,hiçbir şeyin geçeceği filan yok ama geçecek gibi degil her nefesinde ölüme 5 kala varmış gibi hep yaptığın gibi sus..

14 "Canım acıyor diyebileceğim gecelerde,kimse anlamaz diye sustum ve sustuklarım içimde dağ oldu. O dağı yıkamıyordu insan. Önce bir süre uyuyamadım. Bu bir süre, gecelerceydi. Bazı aşklarda duygulara ihanet vardı. Bunu öğrendim. Insanlar, kendi duygularına bile ihanet ederken,sana ihanet etmelerini normal karşılaman gerekiyordu. Bütün bunlar saf ve temiz sandığım dünyanın gerçekleriydi.
Yaralarım kanadı o gecelerde ve ben inadına kafamdaki dünyayı yaşadım. Insanları reddettim, kendimi reddettim. Böyle bir dünyanın varlığını reddettim ve hayatımı, dünya nasıl olsun istiyorsam öyle yaşadım. Kolay değildi tabi bütün bunlar. Zaten aşklar da; sanıldığı kadar saf ve temiz değildi. Çok az yürekte o saflık bulunuyordu ve o yürekleride bulmak çok zordu. Bunlar öldürüyor bir parça. Ama herkes ölmüştür bir parça. Kimisi acısını öldürmüştür can havliyle. Kimisi mutluluğa inanmayı bırakıp, bütün mutluluklarını öldürmüştür. Bu yüzden hepimiz ölüyüz bir parça. Sağ kalan taraflarınıza iyi bakın. Gelecekte lazım olacak. Ama en çok kalbinize iyi bakın. Bazı hasarları atlatamayacak kadar güçsüz kalırsınız yoksa. Umudunuz azalır. Duygularınız yok olur ve yaşadığızı zerre hissetmezsiniz.
Tıpkı ben gibi..... "

12 Niye her zaman üzülen taraf ben olmak zorundayım ki ??

10 Sana değer verdiğini düşündüğün birini kaybettiysen, otur üzül.
Hatta git peşinden koş. Geri kazanmaya çalış.
Ama sana, senin verdiğin değeri vermeyen birini kaybettiysen, gül geç.
Çünkü ortada kaybettiğin bir şey yok demektir...
.........
Hepimiz insanız sonuçta hatalar yapıyoruz.
Bende bir hata yaptım, bana çok değer veren birine haksızlık yaptım. Onu hayatımdan çıkardıktan sonra bir an bile aklımdan çıkmadı.. yazmaya çekindim.. uzun zaman sonra tekrar iletişime geçtik...
Açıkçası peşinden çok koşmadım..
Hemencecik affetti beni..
O iyiki var hep de olsun 💕💕💕

11 Arkadaşlar üzülmez.
Ögretmediler mi size?
Şuan içimde büyüttüğüm bir kelebeğin kanadını koparttılar ve ben de sadece izledim gibiyim. Hayatı çok mu fazla önemsiyorum bilmiyorum ama insanların canımı sıkmalarına izin veriyorum. Bu da hayatı değil onları ciddiye aldığımı gösterir sanırım. Hani beynimde garip bir paradoks var ve ben işin içinden çıkamıyorum. Insanlara değer veriyorum kendi çapımda fakat sevgili arkilerden bu değeri göremiyorum. Diyorum ki senin verdiğin değeri alamıyorsan uzaklaş yorma o tatlı beynini kalbini ama öte yandan bakıyorum ki bu arkadaşları olduğu gibi kabul etmeliyim. Müslüman olmak ve insan olmak hele de onlardan farklı olmak bunu gerektirir.
Ama sevgili arkadaşlarım. Şu kadar çekirdek kabuğu kadar şeylerle mutlu olup meteor boşluğunu dolduracak şeylerle bile agresif hal almayan umursamayan biriyim. Beni üzmeyin...

15 Olsun be. Çirkin oluyorsak da yüzümüz çirkin olsun. Baksana insanların kalbi çirkin.
-alıntıdır-