Gece saat 2 civarıydı, ben tam senin uyuduğun yerin karşısında, sen beni görmeden ben seni görmeden sadece duvarları izliyordum. Ben yeni yıla girmiştim sen ise yeni yaşına, sokakta o kadar tereddütle kaldım ki sonra dedim ki o beni beklemiyor ki. Sen uyuyordun belki bende seni saran duvarlara bakarak içiyordum. Neden bekleyesin ki beni, gözlerime bile bakmayan neden beklesin ki beni. Ve gece şahidim içtiklerimde arkadaşımdı. Sen ise artık bana yabancı. Sonra gidip her zaman yaptığım gibi sabahı bekledim. Sabah oldu ,sabahlar oldu ve hala sabahlar olup zaman geçiyor. Ama tuhaftır ki bazı şeyler zamanla geçmiyor. Ve geçmese de artık anlamı kalmıyor... Uzun bir geceydi bitmek bilmeyen,tereddütlerle dolu ve yalnız...

#Kutlanamayan bir doğum günü gecesinden...