Bir zamanlar bu üniversitedeyken ilk görüşte bir kıza sevdalanmıştım her gördüğüm de gözlerimi alamıyordum bir ay sonra bu ya olacak ya bitecek deyip merkezi kafeteryanın üst kapısında onun çıkmasını bekledim çıktı ve onunla tanışmak istediğimi ilk gördüğüm günden beri etkilendiğimi eğer nasipse evlenmek istediğimi söylemiştim oda hayır falan filan demişti ama facebook adresini vermişti konuştuk görüştük ben gittikçe mecnun oluyordum öyle bir aşk ki gece gündüz onunla yaşar oldum her saniye nefesim kalbim gözümün nuru her şeyim olmuştu iki hafta sonra birden çekip gitti nişanlı olduğunu söylemişti ne kadar bahane aradığını desemde ne kadar bırakma desemde başkasına gitme desem de gitmişti onun için çok ağlamıştım çok yanmış kül olmuştum yıllar sonra başkasından nişanlı iken hamile bırakılıp gelmişti ben kabul etmedim onu sevmediğimi demiştim lakin onu hala da seviyordum ben onu öyle güzel sevmiştim ki ne insanlar ne bu hayat anlamıştı beni ve üç yıl oldu onu onsuz hala seviyorum....