7 Eve girdiğimde mesajını gördüm -benden bu kadar-yazmıştın. Al benden de o kadar dedim. Bitti. Aramadım. Sormadın. Hiç özlememiş gibi yaptık. Ortak arkadaşlarımız hep laf taşıdı aramızda. O halen yalnız o halen senin dediler. Benden bu kadar dedik yine. Bu kadar acı öfke nefret kalp kırığı vs... Zamanla yaralarımız kapandı unuttuk dedik. En çokta ama bir daha bu kadar çok sevip bukadar çok nefret edemem dedik. Ağzımız hep bir, acımız hep bir. Bir daha böyle sevmem dedim kimseyi. Kimse için uykusuz kalmam erken uyanmam pazar günleri birlikte yapılacak kahvaltı sevdasına. Bir daha bu kadar çok ölemem dedim. Hem insan bir kez ölür dedim.
Birkez olsun özledim diyemem sandım kimseye.
Güvenemem. Sevemem sandım. Sarılmak birine mümkün değil sandım. Dünyayı ardıma alıp yürüyemem sandım herhangi biriyle. Senin gibi kokmaz kimse sandım. Kimse benzemez sandım sana. Seni unutamam sandım. Vazgeçemem sandım. Yemin ederim hiç... Hiç ama hiç yanılmadım.

7 Nerelisin diye sordu, buralıyım dedim. Bütün yerleşim yerlerinden eşit şekilde nefret ettiğimi söyleyemezdim. Yada bir şehirden diğer bir şehire nasıl kaçtığımı... Yolculuk sırasında şehirlerarası belirsizlikten nasıl mutlu olduğumu da anlatamazdım zaten. Aidiyet hissetmediğimi, nereye gidersem gideyim mutsuz olduğumu da bilemezdi.

7 Kitaplar sessiz öğretmenlerdir lakin kağıtlarda sessiz öğrencilerdir ..sen kağıtlara anlattığım kadarını da anlasan çok şey değişir..yüreğimin dili yok duyguların lisanı yok brn bunun çaresizliğiyle susuyorum 29 harf yetmiyor bu ritmin sonu yok gibi ama yarın için yaşıyor umutlarım hayallerim brlitsiz bir hikayenin sonuna doğru..(bugün hayatının geri kalanının ilk günü

7 Yağıyor yağmur, gökyüzü delinmiş gibi..herkes bi tarafa koşuşturuyor.
Benim umrumda değil yağmur. .
Çünkü benim gökyüzüm farklı..

7 Ameliyat oldum ve üniversite açılıyor ilk hafta yokum onun hüznünü yaşıyorum

7 Seni Sevmek Yalnızlığın Ta Kendisiydi ...!